คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3133/2538
จำเลยที่1ได้สละการครอบครองและส่งมอบการครอบครองที่พิพาทซึ่งมี
ข้อกำหนดห้ามโอนภายในสิบปีให้โจทก์เข้าครอบครองทำประโยชน์
และโจทก์ได้ชำระราคาค่าที่พิพาทให้แก่จำเลยที่1แล้ว
จึงได้มาทำสัญญาจะซื้อขายกันในภายหลัง
แม้จะกำหนดให้ไปจดทะเบียนโอนที่พิพาทกันเมื่อพ้นระยะเวลาห้ามโอน
ก็ถือไม่ได้ว่าระยะเวลาดังกล่าวเป็น เงื่อนเวลาไปจดทะเบียนการโอน
ฟังไม่ได้ว่าสัญญาที่ทำกันไว้เป็น สัญญาจะซื้อจะขาย
และสัญญาดังกล่าวย่อมมีวัตถุประสงค์ต้องห้ามชัดแจ้งโดยกฎหมาย
ตกเป็นโมฆะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา150
โจทก์จึงไม่มี อำนาจฟ้องขอให้จำเลยที่1
โอนที่พิพาทแม้จะพ้นกำหนดเวลาห้ามโอนแล้วก็ตาม